We hebben allemaal personen, situaties, gedrag van onze kinderen, meningen die ons raken. We voelen boosheid, irritatie, angst, verdriet. Wat zegt dat over ons? Want wat maakt dat jij wel geraakt wordt door specifieke gebeurtenissen en een ander niet? Onze automatische reactie is vaak om het niet te voelen, maar (af) te reageren op de ander, de situatie. Jij bent boos, omdat wat de ander doet niet eerlijk is. Maar wat je eigenlijk doet is al jouw kracht uit handen geven. Maak jij jouw gemoedstoestand afhankelijk van anderen of van situaties, dan zal je in je leven continue alle kanten op geslingerd worden. Want zolang je de oplossing buiten jezelf zoekt, heb je geen regie meer.
Voel jij je geraakt, sta dan eens stil bij wat er in jou leeft, wat erkend mag worden. Een moeder zei ooit tegen mij: Het lijkt alsof mijn kind niet door mij getroost wil worden, hij gaat altijd naar haar papa toe en wil niets van mij weten. Het deed haar pijn, het voelde alsof ze afgewezen werd. Toen ik de moeder vroeg of het misschien een uitnodiging van haar kind kon zijn om zichzelf niet langer af te wijzen, barstte ze in tranen uit. Dat was inderdaad wat ze deed, ze vond zichzelf niet goed genoeg. Die onderliggende gevoelens van jezelf erkennen, zal een wereld van verschil gaan maken in hoe de wereld om jou heen verandert, maar ook in hoeverre jij een volgende keer nog (aan)geraakt zal worden door eenzelfde situatie.
Wat ons raakt zijn eigenlijk kadootjes om ons lichaam op te schonen van die onaangename emoties (energy in motion), puur door ze niet langer te projecteren op de omgeving, maar ownership te nemen, eigenaarschap. Wat mag er in mij gezien en erkend worden? Wij nemen de regie terug over onze energie. En alhoewel dat in eerste instantie echt niet makkelijk is en de weg van de meeste weerstand, zal je op den duur meer lichtheid gaan ervaren. Ook komt er meer compassie naar jezelf en jouw omgeving. Je wordt zachter.
Hierbij een kort oefen stappenplan:
Je wordt geraakt en voelt bijv. boosheid, verdriet, angst of irritatie
Je herkent dat je geraakt wordt
Je pauzeert en haalt bewust even adem
Je accepteert het gevoel, zonder het te willen veranderen
Je wacht, zonder te reageren
Vaak is dit al voldoende om de energie door je heen te laten stromen en niet vast te zetten in je lichaam. Wanneer je de tijd hebt kan je wanneer je rustig bent aan jezelf vragen:
Wat mag er in mij gezien en erkend worden? Wacht gewoon op het antwoord.
In het begin zal je te maken hebben met je kritische stem, die een oordeel velt over dat je dingen nog niet kan of die zegt: zie je nou wel dat je het nog steeds niet kan. Glimlach naar deze stem en neem hem niet al te serieus. Oefening baart kunst! Je zult ervaren hoeveel kadootjes jij op een dag krijgt aangereikt om te groeien als moeder en het ouderschap als lichter te gaan ervaren, cause you are in control.
Wil je hulp of meer inspiratie over bewustzijn in het ouderschap ontvangen, schrijf je dan in op mijn nieuwsbrief.
Lieve groet,
Sabrina
Comments